...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Pierwszy raz na CD!
Wydany w styczniu 1971 roku, jedyny album brytyjskiej, folk-prog-rockowej grupy prowadzonej przez Andy'ego Robertsa (Liverpool Scene oraz świetny solowy LP "Home Grown" z 1971 - nagrany z Mighty Baby...) oraz organistę Boba Sargeanta (ex-Junco Partners - potem współlider Mick Abrahams Band).

Płytę wypełniał bardzo uroczy i fascynujący materiał bliski stylistyce Hard Meat, Forever More, a nawet Atomic Rooster - z domieszką C S & N. Szczerze mówiąc, to cięższa/bardziej progresywna połowa albumu jest wręcz rewelacyjna (typowy dla 1970-71, zmienny stylistycznie brytyjski prog z organami bądź melotronem), choć bardziej folkująca druga część również potrafi oczarować (za wyjątkiem jednego utworu w stylistyce country rock)... Wisienką na torcie są dwa dodatkowe i zdecydowanie rockowe kawałki (ponownie Hammond!) pochodzące z archiwów BBC!
Świetny album który zachwyci wszystkich którzy uwierzą w powyższy tekst.



..::TRACK-LIST::..

1. Trouble At The Mill 3:26
2. Sad 7:02
3. Midnight Shift (feat. John Porter) 2:05
4. Don't Get Me Wrong 4:27
5. Sitting On A Rock 3:04
6. Too Much A Loser 5:56
7. Radio Lady (feat. John Porter) 3:17
8. This Way Up 5:20

Unreleased Bonus Tracks From The BBC Sessions:
9. Trio (September 1970)
10. Too Much A Loser (September 1970)



..::OBSADA::..

Vocals, Bass, Organ - Dave Richards
Vocals, Piano, Organ, Acoustic Guitar, Vibraphone [Vibes], Harmonica, Mellotron - Bob Sargeant
Acoustic Guitar, Electric Guitar, Vocals, Slide Guitar, Violin - Andy Roberts
Drums, Percussion - John Pearson

Special Guest:
Electric Guitar - John Porter




https://www.youtube.com/watch?v=XEAYfYtLeW4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI


..::OPIS::..

Pierwszy raz na CD!
Wydany w styczniu 1971 roku, jedyny album brytyjskiej, folk-prog-rockowej grupy prowadzonej przez Andy'ego Robertsa (Liverpool Scene oraz świetny solowy LP "Home Grown" z 1971 - nagrany z Mighty Baby...) oraz organistę Boba Sargeanta (ex-Junco Partners - potem współlider Mick Abrahams Band).

Płytę wypełniał bardzo uroczy i fascynujący materiał bliski stylistyce Hard Meat, Forever More, a nawet Atomic Rooster - z domieszką C S & N. Szczerze mówiąc, to cięższa/bardziej progresywna połowa albumu jest wręcz rewelacyjna (typowy dla 1970-71, zmienny stylistycznie brytyjski prog z organami bądź melotronem), choć bardziej folkująca druga część również potrafi oczarować (za wyjątkiem jednego utworu w stylistyce country rock)... Wisienką na torcie są dwa dodatkowe i zdecydowanie rockowe kawałki (ponownie Hammond!) pochodzące z archiwów BBC!
Świetny album który zachwyci wszystkich którzy uwierzą w powyższy tekst.



..::TRACK-LIST::..

1. Trouble At The Mill 3:26
2. Sad 7:02
3. Midnight Shift (feat. John Porter) 2:05
4. Don't Get Me Wrong 4:27
5. Sitting On A Rock 3:04
6. Too Much A Loser 5:56
7. Radio Lady (feat. John Porter) 3:17
8. This Way Up 5:20

Unreleased Bonus Tracks From The BBC Sessions:
9. Trio (September 1970)
10. Too Much A Loser (September 1970)



..::OBSADA::..

Vocals, Bass, Organ - Dave Richards
Vocals, Piano, Organ, Acoustic Guitar, Vibraphone [Vibes], Harmonica, Mellotron - Bob Sargeant
Acoustic Guitar, Electric Guitar, Vocals, Slide Guitar, Violin - Andy Roberts
Drums, Percussion - John Pearson

Special Guest:
Electric Guitar - John Porter




https://www.youtube.com/watch?v=XEAYfYtLeW4



SEED 15:00-22:00.
POLECAM!!!

..::INFO::..

The Dead South to kanadyjski zespół muzyczny założony w 2012 roku, grupa gra mieszankę folku i bluegrassu. Grupa została założona w 2012 roku; muzycy pochodzą z Reginy w Saskatchewan. Colton Crawford poznał Nate’a Hillsa na uniwersytecie, tuż po tym jak kupił sobie banjo po raz pierwszy. Początkowo występowali oni jako duet. Danny Kenyon, Scott Pringle i Nate Hills znali się od wczesnej młodości i razem grali w czasach licealnych. Nazwę zespołu wymyślił ich dawny perkusista w postaci The Dead Souths. Wstawka zawiera najnowsze, czwarte studyjne wydawnictwo długogrające zespołu.

Title: Chains & Stakes

Artist: The Dead South

Country: Kanada

Year: 2024

Genre: Folk

Format / Codec: MP3
Audio bitrate: 320 Kbps

..::TRACK-LIST::..

1. Blood On The Mind
2. Yours To Keep
3. 20 Mile Jump
4. Where Has the Time Gone
5. A Little Devil
6. Son of Ambrose
7. Clemency
8. Completely, Sweetly
9. A Place I Hardly Know
10. The Cured Contessa
11. Tiny Wooden Box
12. Yore
13. Father John

https://www.youtube.com/watch?v=1C7QlRhmRPE

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...



..::OPIS::..

Czwarta pozycja z przygotowywanej serii zbierającej archiwalne i nigdy niewydane (radiowe, telewizyjne, koncertowe, teatralne, prywatne) nagrania Tadeusza Woźniaka zrealizowane w latach 1966-1981.

17 nagrań, ponad 53 minuty muzyki !!!


- na CD znalazło się 17 nagrań napisanych przez Tadeusza Woźniaka do spektaklu teatralnego Mistrz i Małgorzata w latach 1980-1981

- wyśmienita, melodyjna i bardzo profesjonalnie wykonana muzyka ilustracyjna, która zaskoczy niejednego fana Artysty

- w instrumentacji obok brzmień orkiestrowych, pojawiają się też niezwykle ciekawie wykorzystane instrumenty elektroniczne

- fenomenalny utwór Kaźń (zamieszczony na płycie także w drugiej wersji – Jesteś wolny!) nawiązuje do stylu Genesis oraz Pink Floyd

- wszystkie nagrania zostały zremasterowane wprost z taśm matek i brzmią wybornie

- ekskluzywna edycja w rozkładanym, niezwykle gustownie przygotowanym card sleevie ze specjalną kopertą na płytę



..::TRACK-LIST::..

Na świecie nie ma złych ludzi (3'02)
Nigdy nie rozmawiaj z nieznajomym (2'34)
Ona go kochała (4'46)
Ześlij mu śmierć (3'08)
Ukażę ci taką miłość (1'47)
Kaźń (7'38)
Bal! (2'35)
Otóż i pierwsi (0'38)
Królowa jest zachwycona (1'00)
A to nieciekawa postać (1'26)
Każdemu będzie dane to w co wierzy (0'59)
Rękopisy nie płoną (2'06)
Ludzie są tylko ludźmi (3'54)
Na nas już czas (3'59)
Z kotami nie wolno (1'54)
Wszystko będzie jak być powinno (4'26)
Jesteś wolny! (7'33)




SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

...SIŁA I PIĘKNO MUZYKI TKWIĄ W JEJ RÓŻNORODNOŚCI...



..::OPIS::..

By 1988 The Pogues had released three excellent albums, each one surpassing the other.
Regardless, Peace and Love is, for this writer, the finest moment of the London-Irish act’s career. No mean feat it has to be said, but I appreciate that there won’t be a swathe of fans agreeing with me.
In some ways, it is a peculiar component of the Pogues’ canon, receiving bemused reviews in Britain, although the response was generally better in the United States.
The demo sessions apparently went well, but by the time they got into the studio Shane MacGowan’s acid and alcohol intake had reached peak levels, affecting his voice. Producer Steve Lillywhite, however, used his technical magic to hide its flaws. The theme slanted toward London rather than their spiritual homeland Ireland, a move that did not endear them to everyone.

Regardless of all of this, it’s an album I can play over and over and not become tired of. Peace and Love has a timeless quality; it beguiles and bewitches. It can also be infuriating, but this doesn’t detract from its depth.
One of two standouts was penned, not by MacGowan, but by veteran folkie Terry Woods. ‘Gartloney Rats’ adjoins ‘The Sick Bed of Cuchulainn’ (off Rum, Sodomy, and the Lash) for its numerous references to alcohol, with the tale of a village band that would “never get drunk but stay sober”. It clocks in at 2:32 but feels much longer given its pace and endless lyrics that Woods rattles off sharply.
Woods and Ron Kavana’s ‘Young Ned of The Hill’ is in the same vein, the speedy winger of the piece, and one with some bite, cursing Oliver Cromwell who “raped our Mother Land” but finding that, in the likes of “gallant men” like Ned Hill, Ireland will always have an iron will.
MacGowan’s ‘Down All The Days’ is about Christy Brown, “a clown around town”, who types with his toes and sucks snout through his nose. Suitably, the song begins with the clatter of a typewriter. The final verse includes the lines “I’ve never been asked, and I never replied, If I supported the Glasgow Rangers” in reference to the black and white nature of the green and the blue of Scotland’s largest city’s twin towers of football.
‘Boat Train’ returns to binge drinking as MacGowan’s drunken character brings up most of the booze on the gangway and requires help to get on the boat, before indulging in songs and poker games as he somehow makes his way to London.
As with If I Should Fall From Grace With God, the album released the year previous, the musical influences hop from one area to another, with the opening instrumental ‘Gridlock’ easing out of jazz central; ‘Cotton Fields’ has a suitably calypso/Louisiana feel; ‘USA’ – again set in the southern States – has a taste of banjo but neither of the latter tracks are what you would consider indigenous music as the Pogues very much put their own stamp all over it.
And then there’s the tale of lost love in the magnificent ‘Lorelei’, written by Philip Chevron with Kirsty MacColl on backing vocals and the mournful ‘Misty Morning, Albert Bridge’ – both of these songs are among the best the band ever did.
Given the discord that clouded over The Pogues in 1989 it’s remarkable that Peace and Love is as good as it is; but perhaps this bedlam was what the band thrived on.
It was, in effect, the last hurrah: yes, 1990’s Hell’s Ditch was better than the critics would have us believe, but even then it couldn’t touch any of the four previous albums. And that was effectively it, MacGowan was too fucked up to carry on and the band plodded on, but really it was all over.
And before you leave take a peek at the cover featuring the brylcreemed Scottish boxer, who never made it out of the bottom of the undercard, and his right hand.
***
PS: (Intrigued by Craig's closing salvo, I did some research on the story behind the cover photo and found these comments from MacGowan and Chevron – Ed)
Shane MacGowan: "Nobody seems to know who it is. He obviously wasn't very good cause he didn't get very far (laughs). I like boxin', watchin' it. I don't like doin' it! But anyway somebody, I forget who, found this glass negative of this boxer with no name and we put peace and love on his fists. So he's like sayin' Peace And Love or I'll bust your fuckin' head in.”
Philip Chevron: “I'm a bit foggy on the details, but I think Simon Ryan, our designer, got the picture from a photo library. The guy turned out to be a Scot, by then elderly, but still alive and apparently not greatly chuffed by his new fame.”

Craig Stephen



..::TRACK-LIST::..

Gridlock 3:32
White City 2:31
Young Ned Of The Hill 2:45
Misty Morning, Albert Bridge 3:01
Cotton Fields 2:51
Blue Heaven 3:36
Down All The Days 3:45
USA 4:51
Lorelei 3:33
Gartloney Rats 2:32
Boat Train 2:40
Tombstone 2:57
Night Train To Lorca 3:26
London You're A Lady 2:56



..::OBSADA::..

Andrew Ranken, Darryl Hunt, James Fearnley, Jem Finer, Philip Chevron, Shane MacGowan, Spider Stacy, Terry Woods

Tenor Saxophone - Joey Cashman
Trombone - Paul Taylor
Trumpet - Eli Thompson
Alto Saxophone - Brian Clarke




https://www.youtube.com/watch?v=bkP02PQkXwc



SEED 14:30-23:00.
POLECAM!!!

Info:
Artist: Robert Plant
Album: Raise The Roof (Deluxe Edition)
Year: 2021
Genre: Folk Rock, Country
Format/Quality: .mp3 320 kbps

Tracklist:
01. Quattro (World Drifts In)
02. The Price of Love
03. Go Your Way
04. Trouble with My Lover
05. Searching For My Love
06. Can't Let Go
07. It Don’t Bother Me
08. You Led Me to The Wrong
09. Last Kind Words Blues
10. High and Lonesome
11. Going Where the Lonely Go
12. Somebody Was Watching Over Me
13. My Heart Would Know
14. You Can’t Rule Me